Opspannen weerstandsdraad

Onderzoek

 Vanaf het begin waren er al enkele opties. Of de draad kan opgespannen worden tussen 2 punten of de draad gaat heen en terug en werkt als een soort mes.

  

Er werd beslist om met de eerste optie verder te werken. Bij de eerste maquette werden de 2 uiteinden van de weerstandsdraad geplakt op de uiteinden van de tekenaap. Deze methode was goed genoeg om deze te testen maar voor een finaal model was dit echter niet strak genoeg.

Opspanmethode

Dan is de zoektocht naar een goede opspanmethode begonnen. Er werd onderzoek gedaan naar de mogelijk om de draad op te spannen door er een gewicht aan te hangen langs onder. Dit idee werd echter direct verworpen omdat door het gewicht de tekenaap schuin ging staan en zo de nauwkeurigheid weer zou verdwijnen.

Een andere optie was om te werken met veerkracht. Hier waren weer enkele opties voor.

Optie 1: opspanning A

Op deze tekening is de rode draad de weerstanddraad en de groene draad een rekker.

Optie 2: opspanning B

Dit werd niet gebruikt omdat het zeer slecht is voor de draad om zo scherpe bochten te maken. Hoe rechter deze kan blijven hoe beter.

Optie 3: opspanning C

 Om te voorkomen dat de draad een onnodige hoek moet maken wordt er in de plaats van tekenaap naar tekenaap, van tekenaap naar box gespannen.

Dit is de methode die uiteindelijk gebruikt werd in het voorlaatste prototype. De kracht die de veer uitoefent is groot genoeg om de draad op te spannen en niet te groot zodat de tekenaap niet schuin getrokken wordt.

Overzicht opspanning weerstandsdraad

 De opspanning werd oorspronkelijk met scherpe hoekopstellingen gemaakt.

Probleem?                          De opspanning was niet erg functioneel aangezien het opspannen zelf niet in de lengte van de weerstandsdraad zat.

Oplossing?                           Gebruik van een standaard veer die iedereen wel in huis heeft (balpen) en deze wel in de lengte van de draad plaatsen omdat het plaatsen onder een hoek de uitzetting niet genoeg opvangt.